نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 استاد گروه تاریخ دانشگاه اصفهان
2 استادیار گروه تاریخ دانشگاه اصفهان
3 دانشیارگروه کشاورزی دانشگاه چمران اهواز
4 دانشجوی دوره دکترای رشته تاریخ دانشگاه اصفهان
چکیده
شکل گیری اجتماعات انسانی پیرامون منابع آب، یکی از پایه های اصلی رشد تمّدن های بشری محسوب می گردد. فلات مرکزی ایران تا دوره نئولیتیک (نوسنگی) از شرایط اقلیمی متفاوتی برخوردار بوده و فراوانی جریان های سطحی آب در گذشته بسیار بیشتر از وضع موجود برآورد شده است، اما تغییرات اقلیمی به تدریج موجبات خشکی منطقه را فراهم آورد. ساکنان بخش هایی از این فلات که سابقاً متکی به جریان های آب های سطحی بوده اند، اندک اندک به منابع آب های زیرزمینی رو آوردند و آب مورد نیاز را از طریق سامانه ی قنات استحصال می کردند. نیاز ساکنان فلات ایران به منابع آب پایدار و ضرورت ابداع قنات در این سرزمین موجب گردید که ایران، خاستگاه این تکنیک در جهان معرفی شود.
در این پژوهش نخست وضع طبیعی و ژئومورفولوژیک ایران مورد بررسی قرار گرفته، سپس تئوری «اورارتو، خاستگاه قنات» که نخستین بار هانری گوبلو در سال 1960 م. آن را مطرح کرد، تشریح می شود و سرانجام براساس نقطه نظرات مورّخان، اسناد مکتوب، مطالعات باستان شناسی و آخرین تحقیقات انجام شده پژوهشگران، نظریه ی مذکور بررسی و تحلیل می شود
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Investigating the theory of the origin of aqueducts in Iran
نویسندگان [English]
- Hossein Mirjafari 1
- Fereydoon Allahyari 2
- Abd Al_karim Behniea 3
- Zohreh Cheraghi 4
1 Professor, Department of History, University of Isfahan
2 Assistant Professor, Department of History, University of Isfahan
3 Associate Professor, Department of Agriculture, Ahvaz Chamran University
4 PhD student in History, University of Isfahan
)