نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسنده

• مسعود بیات

عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه ارومیه

چکیده

در عصر حکومت تیمور، در جامعه اسلامی بحران مشروعیت ظهور کرده بود زیرا، مشروعیت ناشی از خلافت عباسی به علت سقوط آن دچار تزلزل شده بود و مشروعیت ناشی از مغول نیز نتوانسته بود به طور کامل جایگزین آن گردد.این مسئله در حکومت تیمور که به صورت توامان از هر دو منبع مشروعیت بهره می‌برد انعکاس بیشتری داشت، بنابراین مقاله درصدد پاسخ‌گویی به این سؤال است که تیمور با چه راهکارهایی با این بحران روبرو شد؟به نظر می‌رسد تیمور با شناخت دقیق از منابع مشروعیت در هر منطقه کوشید به آن منابع دست یابد.او در ابتدا به منابع مشروعیت مغولی متوسل شد و هر چه حکومت او به طرف غرب گسترش یافت، با توجه به کم‌اعتباری منابع مغولی به منابع مشروعیت اسلامی روی آورد.در ارزیابی نهایی، بنیان‌گذار این حکومت با وجود مشغله‌های فراوان نظامی موفق شد برخی از حداقل‌های مقبولیت را از نگاه نخبگان و مردم کسب نماید.
روش تحقیق در این مقاله تاریخی و مبتنی بر توصیف و تحلیل رخدادهای معطوف به سوال‌ها و فرضیه‌ای مقاله است.

کلیدواژه‌ها

• تاریخ ایران
• مشروعیت
• تیمور

موضوعات

• تاریخ تحولات ایران بعد از اسلام

عنوان مقاله [English]

Typology of Legitimacy System in Timur period

نویسنده [English]

• Masoud Bayat

Faculty member of Urmia University History Department

چکیده [English]

Legitimacy, which means being accepted by all, is something that all governments try hard to achieve since it eliminates big financial and military expenses needed for supporting their power. Timur was not excluded from this fact and did his best to achieve this legitimacy. In the era of his government, the legitimacy crisis appeared in the Islamic society. The legitimacy of Abbasid Caliphate had become unstable due to its falling, and Mongolian legitimacy was unable to replace it thoroughly. This problem was more severe for Timur’s government whose power had been commenced in the East, i.e. in Mongolian’s neighborhood. In this way the article tends to answer this question “what were the strategies applied by Timur to face with this crisis?” It seems that considering sources of legitimacy in different regions, Timur worked hard to reach them all. Studies on Timurid dynasty’s seeking of legitimacy reveal that at first he applied Mongolian legitimacy sources and while extending his government to the West, Timur showed more inclination toward adopting Islamic legitimacy sources due to the lack of credibility of the former. Achieving this legitimacy was propagated in two classes of elites and common people. It seems Timur’s effort for achieving legitimacy has been more successful among elites. Overall consideration makes it clear that though Timur was busy with military acts, he attained some of the necessities of legitimacy in elites’ and common people’s view. This article is a historical research based on description and analysis of events related to questions and hypotheses in the paper.
 

کلیدواژه‌ها [English]

• History of Iran
• legitimacy
• Timur