نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

استادیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد نجف آباد

چکیده

پس از آن‌که حکومت هخامنشی به دستان داریوش سپرده شد، مدعیان حکومت در گوشه و کنار مرزهای هخامنشی سربه شورش نهاده و داریوش را با مشکلات عدیده‌ای روبرو ساختند. دو سال اول حکومت داریوش به برقراری نظم و امنیت و دفع آشوب در سراسر مرزها گذشت. پس از پیروزی‌های ۵۲۱-۵۲۲ ق.م. داریوش تصمیم گرفت شرح جلوس خود برتخت سلطنت و فتوحات خود را ثبت کند. او به این منظور صخره بیستون را بر‌گزید. دشت کرمانشاه در پای این صخره در فاصله کمی از جاده بزرگی قرار دارد که از طریق فلاتی٬ بابل را به اکباتان متصل می کند. در پژوهش حاضر دلایل انتخاب این مکان برای نگارش کتیبه بیستون مورد بررسی قرار گرفته و مسائل مختلفی از جمله موقعیت جغرافیایی منطقه، وجود شاهراه ارتباطی اکباتان–بابل، اهمیت مذهبی کوه بیستون، خط و زبان بکار رفته در کتیبه و وقایع تاریخی 521-522ق.م. کنکاش شده و براساس داده‌های بدست آمده این نتیجه بدست آمد که موقعیت ارتباطی، جغرافیایی، مذهبی و علاوه بر آن شرایط تاریخی و سیاسی که داریوش در آن قرار داشت او را به انتخاب این مکان برای نگارش کتیبه بیستون واداشت. این تحقیق از نظر هدف جز تحقیقات نظری می‌باشد و به لحاظ ماهیت و روش کار در ردیف تحقیقات تاریخی قرار می‌گیرد که به شیوه توصیفی-تحلیلی به نگارش در‌‌‌‌‌‌آمده‌است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The causes of choosing the place of Behiston Inscription by Darius The Greate.

نویسندگان [English]

  • Naser Jadidi
  • Maryam Hassanpour Hafshejani

Assistant Professor, Department of History, Najafabad Azad University

چکیده [English]

Abstract:

After that Achaemenid was entrusted to the hands of Darius the government claims around the borders of Achaemenid wreckriots and encountered him with serious problems All the first year of Darius government dealt with restore order and disposal across the border after riots after winning by 527-522B.C.Darius decided to register his accession to the throne and his apparent conquests register . He choose Behiston rock for located at the down of this rock which through a 1000 m height shelf babel is connected to Ecbatana the reasons for choosing this place for writing Behistun Inscription were studied in present pepper .
And different issues such as geographical situation of this site.
The communication high way significance of Mount Behistun , language and script used in the inscriptions and historical events 552-522 GM were studied. And from gained data we concluded that communicative ,geographical and religious situations further that he located on ,forced him to choose that place for writing the Behistun Inscription .this survey is a theoretical investigation and methods of historical research aligned to the writing style that was wrotted in the method of cross- section .

کلیدواژه‌ها [English]

  • Behistun
  • Bagastana
  • Darius
  • Mesopotamia high way
  • Acaemenid
-        آلن، لیندزی (1388). تاریخ امپراتوری ایران. ترجمۀ عیسی عبدی. تهران: امیرکبیر.
-        ابن­حوقل، محمدبن حوقل (1938). صورةالارض. ج2. بیروت: دارالصادر.
-        ابن­خردادبه، عبیدالله‌بن عبیدالله (1992). المسالک و الممالک. چ2. بیروت: دارالصادر.
-        ابن­رسته، احمدبن عمر (1892). الإعلاق النفیسه. بیروت: دار­الصادر.
-        ابن­فقیه، احمدبن محمد (1349). البلدان. ترجمۀ ح. مسعود. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
-        احتشامی، منوچهر (1317). راه و راه‌سازی در ایران. تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی.
-        اعتماد­السلطنه، محمدحسن‌بن على (1363). تطبیق لغات جغرافیایى قدیم و جدید ایران. ج1. تهران: امیرکبیر.
-        اشمیت، رودریگر (1390). راهنمای زبان­های ایرانی. ترجمۀ حسن رضایی باغ‌بیدی. تهران: ققنوس.
-        امیریان، صمد (1384). «تاریخ تمدن: کرمانشاه و قدمت دیرینۀ آن». فردوسی. س۳. ش33 و 34. صص32-34.
-        ایمان‌پور، محمدتقی (1387). «بررسی جایگاه زبان آرامی در دورۀ هخامنشی». مجلۀ تخصصی زبان و ادبیات دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی مشهد. ش161. صص17-29.
-        بریان، پیر (۱۳۸۵). امپراتوری هخامنشیان. ترجمۀ ناهید فروغان. تهران: قطره.
-        بهار، مهرداد (1349). سبک‌شناسی. چ3. تهران: پرستو.
-        تکمیل­همایون، ناصر (1375). «فنون، صنایع و آموزش آن­ها در ایران باستان». فصلنامۀ فرهنگ. ش19. صص145-206.
-        توین­بی، آرنولد (1379). جغرافیای اداری هخامنشیان. ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده. تهران: موقوفات محمود افشار.
-        جکسون، آبراهام والنتاین ویلیامز (1369). سفرنامۀ جکسن: ایران در گذشته و حال. ترجمۀ منوچهر امیری و فریدون بدره­ای. تهران: خوارزمی.
-        جلیلیان، شهرام (1388). «قدیمی­ترین توصیفات نگارۀ کتیبۀ بیستون در متون جغرافیایی و سفرنامه­های دورۀ اسلامی». مجلۀ پژوهش­های تاریخی دانشگاه سیستان‌و‌بلوچستان.
-        دندامایف، محمد (1381). تاریخ سیاسی هخامنشیان. ترجمۀ خشایار بهاری. تهران: کارنگ.
-        دیاکونوف، ایگور میخائیلوویچ (1345). تاریخ ماد. ترجمۀ کریم کشاورز. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
-        رحیمی، کیومرث (1379). هرسین در گسترۀ تاریخ. [بی­جا]. مؤسسۀ فرهنگی- هنری کوثر.
-        ریچاردز، فردریک چارلز (1379). سفرنامۀ فرد ریچاردز. ترجمۀ مهین‌دخت بزرگمهر. چ۲. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-        سامی، علی (1389). تمدن هخامنشی. تهران: پازینه.
-        سایکس، سر­پرسی (۱۳۸۴). تاریخ ایران. ترجمۀ سیدمحمدتقی فخر داعی گیلانی. چ3. تهران: دنیای کتاب.
-        سیسیلی، دیودور (۱۳۸۴). ایران و شرق باستان در کتابخانۀ تاریخی. ترجمۀ حمید بیکس شورکایی و اسماعیل سنگاری.  تهران: جامی.
-        شارپ، رالف نورمن (1382). فرمان­های شاهنشاهان هخامنشی. تهران: پازینه.
-        قاضیها، فاطمه (به‌کوشش) (1381). سفرهای ناصرالدین‌شاه به قم. تهران: سازمان اسناد ملی ایران.
-        قرشی، امان­الله (1380). آب و کوه در اساطیر هند و ایرانی. تهران: هرمس.
-        کرمانی، علویه (1386). روزنامۀ سفر حج: عتبات عالیات و دربار ناصری ۱۳۰۹-۱۳۱۲ق. تصحیح رسول جعفریان. قم: مورخ.
-        کوک­، جان مانوئل (۱۳۸۳). شاهنشاهی هخامنشی. ترجمۀ مرتضی ثاقب­فر. تهران: ققنوس.
-        گیرشمن، رومن (۱۳۷۴). ایران از آغاز تا اسلام. ترجمۀ محمد معین. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-        لوکوک، پیر (1386). کتیبه­های هخامنشی. ترجمۀ نازیلا خلخالی. چ۲. تهران: فرزان روز.
-        معطوفى، اسدالله (1387). گرگان و استرآباد؛ سنگ‌مزارها و کتیبه­هاى تاریخى. ج۱. تهران: حروفیه.
-        مشکور، محمدجواد (1350). «گئوماتای مغ». مجلۀ بررسی­­های تاریخی. ش5، س۶. صص140-178.
-        ولی، وهاب و میترا بصری (1379). ادیان ایران باستان. ج3 (ایران). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
-        ویسهوفر، ژوزف (1390). ایران باستان. ترجمۀ مرتضی ثاقب­فر. تهران. ققنوس.
-        هرودوت (1380). تواریخ. ترجمۀ وحید مازندرانی. چ۲. تهران: افراسیاب.
-        هوار، کلمان (1363). ایران و تمدن ایرانی. ترجمۀ حسن انوشه. تهران: امیرکبیر.
-        هینتس، والتر (1387). داریوش و ایرانیان؛ تاریخ فرهنگ و تمدن هخامنشیان. ترجمۀ پرویز رجبی. تهران: ماهی.
-        Allen, Lindsay (2005). The Persian Empire: A History. The British Museum Press. London.
-        Bae, Chul-Hyun (2001). Comparative studies of king Darius Bisitun Inscription. Ph.D. diss. Harvard University.
-        Brosius, M. (2000). The Persian Empire from Cyrus II to Artaxerxes I. LACTOR 16. London.
-        Cameron, George G. (1936). History of Early Iran. University of Chicago Press. Chicago.
-        Cook, J.M. (1983). The Persian Empire. Chaucer Press. London.
-        Coon, C. S. (1951). Cave Exploration in Iran 1949. Philadelphia.               
-        Idem (1983). “Achaemenid Dynasty”. In: EncIr. E. Yarshater (Ed.). Colombia University. Vol. I. Fasc. 4. Pp. 414-426.
-        _______ (1989a). “Bisotun I. Introduction”. In: EncIr. E. Yarshater (Ed.). Colombia University. Vol. IV. Fasc. 3. Pp. 289-290.
-        _______ (1989b). “Bisotun iii. Darius's Inscriptions”. In: EncIr. E. Yarshater (Ed.). Colombia University. Vol. IV. Fasc. 3. Pp. 299-305.
-        _______ (2006). The Persians. Rutledge. New York.
-        Imanpour, Mohammad-Taghi (2010). “The Communication Roads in Parsa during the Achaemenid”. In: Anciet and Middle Iranian Studies. Proceeding of the 6th European Conference of Iranian Studies. Held in Viennam 18-22 September 2007. Maria Macuch, Dieter Weber & Desmond Durkin – Meisterernst. Harrassowitz Verlag (Eds.). Wiesbaden. Pp. 87-98.
-        Kent, R.G. (1953). Old Persian, Grammar, Texts, Lexicon. American Oriental Society. Second edition. New Haven. Connecticut.
-        Kuhrt, Amelie (2007). The Persian Empire: A Corpus of sources from the Achaemenid Period. Vol. 1. Routledge. New York.
-        Luschey, Heinz (1989). “Bisotun ii. Archeology”. In: EncIr. E. Yarshater (Ed.). Colombia University. Vol. IV. Fasc. 3. Pp. 291-299.
-        Mackenzie (1990). Pahlavi Dictionary. Oxford University Press. London.
-        Schmitt, Rüdiger (1991). The Bistun Inscriptions of Darius the Great. Old Persian Text. London.
-        Sharp, Ralph Norman (1975). The Inscription in Old Persian Cuneiform of the Achaemenian Emperors. Shiraz University Publishers. Shiraz.