نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

2 استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

3 دانشیار جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

4 دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

کوچ‌نشینان در طول سه هزار سال گذشته همواره نقش فعالی در امور سیاسی و پاسداری از مرزهای ایران به عهده داشته‌اند. جامعه عشایری ایران در طی همجواری خود با جوامع روستایی و شهری دارای انواع تعاملات مسالمت‌آمیز و گاه خشونت‌آمیز بوده است. سران ایل‌های جامعه عشایری در برانداختن و تشکیل حکومت-های پیشامدرن در ایران نقش مؤثری داشته‌اند، تا آنجا که برخی محققان جامعه عشایری و نظام ایلی را یکی از موانع شکل‌گیری جامعه و دولت مدرن در ایران دانسته‌اند. تا قبل از تشکیل ارتش منظم، اصولاً ساخت ارتش‌های ایران به طور عمده به وسیله عشایر تأمین می‌شد. عشایر بدان سبب که گروه دائماً مسلح بودند، علیرغم قبول تبعیت از مرکز و شاه، عامل مهمّ تجزیه قدرت سیاسی مرکز به شمار می‌آمدند. در این پژوهش ما با استفاده از رویکردی تحلیلی- توصیفی و با استناد و استفاده از منابع تاریخی دوره مورد مطالعه درصدد هستیم به این پرسش پاسخ مناسب دهیم که شیوه زندگی کوچ‌نشینی و نومادیسم چگونه و به چه شکلی ساختار نظامی ایران را تحت‌الشعاع خود قرار داده است؟ ساختار ایلی ارتش ایران تا چه حد مانعی در برابر گذار به ارتش مدرن بوده است؟ فرض ابتدایی ما بر این است که از دوره صفویه تا اوایل پهلوی ساختار نظامی ایران به شدت متأثر از عناصر ایلی بوده و دولت‌های دوره مورد مطالعه به دلیل ساختار ایلی جامعه آن دوران چاره‌ای جز استفاده از این عناصر در ساختار نظامی خود نداشته-اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

An investigation the effect of Nomadism on Iran’s military structure from the Safavid until the late Qajar era

نویسندگان [English]

  • Zahra Pishgahifard 1
  • Yashar Zaki 2
  • Afshin Karami 3
  • Rasoul Afzali 4

1 Professor of Political Geography, University of Tehran

2 Assistant Professor of Political Geography, University of Tehran

3 Associate Professor of Political Geography, University of Tehran

4 PhD student in Political Geography, University of Tehran

چکیده [English]

The Nomads has active role in political affairs and safeguarding the country’s borders over the past three thousand years. Tribal communities during to its proximity to rural and urban societies have been variety of peaceful and violent interactions. The leader of Nomadic society has an important role in the overthrow and formation of premodern governments. As far as some researchers considered it as one of the obstacles to the formation of the modern state and society in Iran. Prior to the formation of regular army, principally Iran’s militaries construction was supplied mainly by Nomads. Since the Nomad was constantly armed groups, despite adherence acceptance from king and center were counted as important factor of breakdown of the political power. In this study, we used the descriptive-analytical approach and based on the use of historical resources intended to answer to this question that Nomadic lifestyle and Nomadism how and in what form is affected Iran’s military structure? How much of the Iran’s nomadic structure of army an obstacle to the transition to a modern army? Our basic assumption is that from the Safavid period until the early of Pahlavi, Iran’s military structure was heavily influenced by tribal element and states of our study due to Nomadic structure of society have no choice except use of these elements in their army structure.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Army
  • Nomadism
  • Iran
  • Government
  • Nomads
-        آبراهامیان، یرواند (1376). مقالاتی در جامعه­شناسی سیاسی ایران. ترجمۀ سهیلا ترابی فارسانی. تهران: نشر و پژوهش شیرازه کتاب.
-        ابن­خلدون، عبدالرحمن‌بن محمد (1366). مقدمۀ ابن­خلدون. ترجمۀ پروین گنابادی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
-        احمدی، حمید (1382). قومیت و قوم­گرایی در ایران. تهران: نشر نی.
-        استرآبادی، محمدمهدی‌بن محمدنصیر (1377). تاریخ جهانگشاری نادری. تصحیح سیدعبدلله انوار. چ۱. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
-        اسکندر منشی (1382). تاریخ عالم‌آرای عباسی. زیر نظر ایرج افشار. تهران: امیرکبیر.
-        اکسورثی، مایکل (1388). ایران در عصر نادر. ترجمۀ سیدامیر نیاکویی و صادق زیباکلام. تهران: روزنه.
-        امان­اللهی بهاروند، سکندر (1360). کوچ‌نشینی در ایران. تهران: بنگاه ترجمه و نشرکتاب.
-        امیراحمدیان، بهرام (1383). «ساختار سنتی، اداری و مدیریتی ایل بختیاری و کارکردهای آن». فصلنامۀ مطالعات ملی. ش3. صص۴۹-۸۲.
-        اولیویه، گیوم آنتوان (1371). سفرنامۀ اولیویه. ترجمۀ محمدطاهرمیرزا. تصحیح غلامرضا ورهرام. تهران: اطلاعات.
-        ایوری، پیتر (1389). جنگ و صلح در ایران دورۀ قاجار. ترجمۀ حسن افشار. چ۱. نشر مرکز.
-        باستانی ­پاریزی، محمدابراهیم (1367). سیاست و اقتصاد عصر صفوی. تهران: صفی­علیشاه.
-        باقری، علی (1371). جامعه و حکومت در ایران. تهران: مرکز نشر بین­الملل.
-        پری، جان. ر (1382). کریم­خان زند. ترجمۀ علی­محمد ساکی. تهران: آسونه.
-        پیشگاهی­فرد، زهرا؛ کامران، حسن و افشین کرمی (1391). «اثر نومادیسم بر تکوین مرزهای سیاسی در ایران». فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی. س۲۷. ش۱. صص25-۵۰.
-        تهماسب صفوی (1343). تذکرۀ شاه­تهماسب. مقدمۀ امرالله صفری. چ۲. تهران: شرق.
-        جهانگشای خاقان (تاریخ شاه­اسماعیل) (1350). اسلام‌آباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
-        حسنی، سیدقاسم (1383). «نسبت هویت ایلی و هویت قومی در ایلات و عشایر ایران». فصلنامۀ مطالعات ملی. ش۳. صص۸۳-۱۰۲.
-        خواندمیر، غیاث‌الدین‌بن همام‌الدین (1380). تاریخ حبیب­السیر فی اخبار افراد بشر. تهران: خیام.
-        خورشاه‌بن قبادالحسینی (1379). تاریخ ایلچی نظام­شاه. تصحیح محمدرضا نصیری. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
-        دروویل، گاسپار (1389). سفرنامۀ دروویل. ترجمۀ جواد محیی. تهران: نیک­فرجام.
-        دلاواله، پیترو (1384). سفرنامۀ پیترو دلاواله. ترجمۀ شعاع­الدین شفا. شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-        دمانت مورتنسن، اینگه (1377). کوچ­نشینان لرستان. ترجمۀ محمدحسین آریا. تهران: پژوهنده.
-        دهقان­نژاد، مرتضی (1374). «برخی موانع تاریخی توسعه در ایران». جامعه‌شناسی کاربردی. ش۷. صص۱۵۹-۱۸۰.
-        رجبی، پرویز (1376). کریم­خان زند و زمان او. تهران: ندا.
-        روملو، حسن (1384). احسن­التواریخ. تصحیح عبدالحسین نوایی. تهران: اساطیر.
-        سعیدی، حوریه (1381). «از ایلخانگری قاجارها تا دولت قاجاریه». مطالعات ملی کتاب­داری و سازمان‌دهی اطلاعات. ش52. صص۹۲-۱۰۱.
-        سمیعی ­اصفهانی، علیرضا (1387). «جامعۀ قدرتمند، دولت ضعیف؛ تبیین جامعه­شناختی مناسبات دولت- جامعه در ایران عصر قاجار». فصلنامۀ سیاست. دورۀ 38. ش3. ۱۱۷-۱۴۴.
-        سیوری، راجر (1380). درباب صفویان. ترجمۀ رمضان‌علی روح­اللهی. تهران: نشر مرکز.
-        شاردن، ژان (1374). سفرنامۀ شاردن. ترجمۀ اقبال یغمایی. چ۱. تهران: توس.
-        شعبانی، رضا (1377). تاریخ اجتماعی ایران در عصر افشاریه. تهران: قومس.
-        _____ (1385). «ارتش ایران در دوران زندیه». پژوهش­نامۀ تاریخ. ش۲ و ۳. صص۶۱-۸۵.
-        شهبازی، عبدالله (1369). مقدمه­ای بر شناخت ایلات و عشایر. تهران: نشر نی.
-        صفی­نژاد، جواد (1381). «شیوه­های اخذ مالیات در مناطقی از عشایر لُرنشین ایران». نامۀ انسان­شناسی. صص۱۵-۳۲.
-        _____ (1383). «ساختار اجتماعی عشایر ایران». فصلنامۀ مطالعات ملی. ش۱۷. صص۴۳-۸۴.
-        طبری، احسان (1354). فروپاشی نظام سنتی و زایش سرمایه­داری در ایران. تهران: تکمان.
-        عالم­آرای شاه‌اسماعیل (1384). به‌تصحیح اصغر منتظرصاحب. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-        عالم­آرای صفوی (1363). به‌کوشش یدالله شکری. تهران: اطلاعات.
-      عبداللهی، محمد (1386). «اسکان عشایر و توسعۀ حیات اجتماعی آنان در ایران». نامۀ علوم اجتماعی. ش22. صص۱۹-۵۴.
-        علی‌زاده، علی (1385). «تأثیرات اقتصادی نظام سرمایه­داری غرب بر نظام ایلی- عشیرتی ایران». بررسی­های نوین تاریخی. ش۲. صص۱۰۵-۱۲۲.
-        فوران، جان (1387). مقاومت شکننده: تاریخ تحولات اجتماعی ایران (از سال 1500 میلادی مطابق با 879 شمسی تا انقلاب). ترجمۀ احمد تدین. تهران: رسا.
-        قنبری، علی (1367). «افتخار تاریخی عشایر؛ مبارزه در سه جبهه». فصلنامۀ عشایری ذخائر انقلاب. ش3. صص۸۹-۱۰۲.
-        کرزن، جرج. ن (1349). ایران و قضیۀ ایران. ترجمۀ وحید مازندرانی. تهران: شرکت انتشارات علمی فرهنگی.
-        کمپفر، انگلبرت (1360). سفرنامۀ کمپفر. ترجمۀ کیکاووس جهانداری. تهران: خوارزمی.
-        گارثویت، جین­رالف (1387). تاریخ سیاسی ایران؛ از شاهنشاهی هخامنشی تاکنون. ترجمۀ غلامرضا علی­بابایی. تهران: اختران.
-        لاکهارت، لارنس (1380). انقراض سلسلۀ صفویه. ترجمۀ اسماعیل دولتشاهی. چ۲. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-        لمبتون، آن (1363الف). تاریخ ایلات ایران. ترجمۀ علی تبریزی. تهران: آگاه.
-        _____ (1363ب). سیری در تاریخ ایران بعد از اسلام. ترجمۀ یعقوب آژند. تهران: امیرکبیر.
-        مشفقی­فر، ابراهیم (1386). «بررسی اهداف سیاسی- نظامی کوچ و اسکان اجباری برخی طوایف ایلات ایران». فصلنامۀ گنجینۀ اسناد. ش67. صص۲۵-۴۴.
-        مک ‌داول، دیوید (1380). تاریخ معاصر کُرد. ترجمۀ ابراهیم یونسی. تهران: پانیذ.
-        مینورسکی، ولادیمیر (1356). تاریخچۀ نادرشاه. ترجمۀ غلامرضا رشیدیاسمی. چ۲. تهران: امیرکبیر.
-        نقیب­زاده، احمد (1379). دولت رضاشاه و نظام ایلی. چ۱. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
-        وحید قزوینی، محمدطاهربن حسین (1383). تاریخ جهان­آرای عباسی. به‌تصحیح سعید میرمحمدصادق. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
-        یلفانی، رامین (1386). «برآمدن و افول قزلباشان در عصر صفویه». پژوهش­نامۀ تاریخ. س۲. ش۷. صص۱۲۳-۱۳۸.
-        یوسفی، امراله (1380). قشقایی در گذر تاریخ. شیراز: تخت جمشید.
-        Helfgatt, Leonard (1977). “Tribalism as a Socioeconomic Formation in Iranian History”. In Iranian Studies. Vol. X. numbers 1-2. pp. 36-61.