حمیدرضا پاشازانوس
چکیده
بهطور کلی مناسبات چین و ایران در دورۀ ساسانی را میتوان به دو دوره تقسیم کرد: از ابتدا تا حکومت یزدگرد سوم و از حکومت یزدگرد و پناهندگی بازماندگانش به دربار تانگ در چین. روابط چین و ایران پیش از حکومت ...
بیشتر
بهطور کلی مناسبات چین و ایران در دورۀ ساسانی را میتوان به دو دوره تقسیم کرد: از ابتدا تا حکومت یزدگرد سوم و از حکومت یزدگرد و پناهندگی بازماندگانش به دربار تانگ در چین. روابط چین و ایران پیش از حکومت یزدگرد سوم ساسانی به لحاظ تأثیر آن بر فرهنگ چین از اهمیت بسیار برخوردار است، اما تاکنون پژوهش مستقلی در این زمینه در ایران صورت نگرفته و تنها در چند مقاله به سیر کلی مناسبات ایران و چین در دورۀ ساسانی پرداخته شده است. این امر به دلیل دسترسی اندک محققان ایرانی به متون تاریخی و دادههای باستانشناختی در چین است. از این رو، در مقالۀ حاضر تلاش شده است تا با روش گردآوری اطلاعات از میان دادههای باستانشناختی و به صورت کتابخانهای از معتبرترین متون چینی مربوط به ساسانیان، به بررسی مناسبات این دو تمدن در دورۀ ساسانی و تأثیر ساسانیان بر فرهنگ چین پرداخته شود. مدعای اصلی نویسنده آن است که به دنبال روابط سیاسی- فرهنگی دربار ساسانیان با دربار سلسلههای چینی، به میزان بسیار زیادی بنمایههای فرهنگ ایران ساسانی، بهویژه در زمینۀ پوشش، کالاهای لوکس و دیگر عرصههای هنری وارد فرهنگ چین شده و بر آن تأثیر گذاشته است.
