جواد مرشدلو
چکیده
اشغال نظامی تفلیس و ولایات ایرانیِ آن سوی ارس در ربع نخست سدة سیزدهم/نوزدهم گام نخست روسیة تزاری در جهت تأسیس یک نظم جدید استعماری در جنوب قفقاز بود. این نظم جدید استعماری، زمینهای فراهم کرد که در بستر ...
بیشتر
اشغال نظامی تفلیس و ولایات ایرانیِ آن سوی ارس در ربع نخست سدة سیزدهم/نوزدهم گام نخست روسیة تزاری در جهت تأسیس یک نظم جدید استعماری در جنوب قفقاز بود. این نظم جدید استعماری، زمینهای فراهم کرد که در بستر آن روندِ تغییر نظام سیاسی، اداری و اجتماعیِ حاکم بر اراضی تصرفشده و الحاق ساختاری آن به امپراتوری تزاری مدیریت شود. در پژوهش پیشِرو کوشش شده است ماهیت راهبرد استعماریِ روسیة تزاری در قبال حوزة مسلماننشین جنوب قفقاز و سازوکار عملیاتی آن در مراحل آغازین، بر محور رفتار و اقدامات یک چهرة محوری آن یعنی الکسی پترویچ یرملوف بررسی شود. پرسشِ محوری تحقیق ناظر بر تبیین رابطهای است که میتوان میان اقدامات یک فرماندار نظامی و سیاست کشور متبوع وی جهت ایجاد یک ساختار استعماری تشخیص داد. این بررسی با رویکرد تاریخ سیاسی و اداری و با تکیه بر اطلاعات موجود در گزارشها و اسناد آرشیوی به زبانهای مختلف از جمله روسی انجام شده است. مقاله در سه بخش تنظیم شده است: بخش نخست به اقدامات سیاسی و نظامی یرملوف اختصاص یافته، بخش دوم، سیاست وی در جهت پیریزی یک ساختار اداری جدید را میکاود و در بخش سوم، تدابیر اقتصادی وی بررسی شده است. نتیجة پژوهش نشان میدهد که نظم استعماری روسی در جنوب قفقاز، بهویژه در مراحل نخست تأسیس آن، سرشتی نظامی، دستوری و شخصیتمحور داشت. به بیان دیگر، فرماندهان نظامی روس و اقدامات شخصی آنها در شکلگیری و توسعه این نظم استعماری نقشِ محوری داشت.