امیدی‌پور, زهره, باستانی, سوسن, رجبلو, علی. (1393). تحلیل رویکرد متجددانه‌ی زنان در دوره‌ی مشروطیت. تاریخ اسلام و ایران, 23(20), 5-33. doi: 10.22051/hii.2014.779
زهره امیدی‌پور; سوسن باستانی; علی رجبلو. "تحلیل رویکرد متجددانه‌ی زنان در دوره‌ی مشروطیت". تاریخ اسلام و ایران, 23, 20, 1393, 5-33. doi: 10.22051/hii.2014.779
امیدی‌پور, زهره, باستانی, سوسن, رجبلو, علی. (1393). 'تحلیل رویکرد متجددانه‌ی زنان در دوره‌ی مشروطیت', تاریخ اسلام و ایران, 23(20), pp. 5-33. doi: 10.22051/hii.2014.779
امیدی‌پور, زهره, باستانی, سوسن, رجبلو, علی. تحلیل رویکرد متجددانه‌ی زنان در دوره‌ی مشروطیت. تاریخ اسلام و ایران, 1393; 23(20): 5-33. doi: 10.22051/hii.2014.779
در دوره‌ی مشروطیت، زنان برای اولین بار اقداماتی برای بهبود جایگاه خود در جامعه انجام دادند و نقش آنان در امور اجتماعی و سیاسی نمایان شد. این تجلی در این دوره ویژه بود. در این مقاله نشان می‌دهیم که چگونه زن در این دوره جلوهای خاص یافت و تا چه حد توانست خود را در فضای سیاسی و اجتماعی آن دوره مطرح کند؟ این تجلی در قالب گفتمان زنانه مطرح می‌شود. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل دیرینهشناسی فوکو به بررسی آثار و مکتوبات زنان در این دوره پرداخته‌ایم. هدف این پژوهش، بررسی چگونگی مقاومت زنان در برابر دیدگاههای مردسالار دوره‌ی قاجار است. تحلیل دیرینهشناختی گفتمان زنان نشان میدهد که آنچه در این دوره توسط زنان مطرح شده، در قالب نقد گزارههای گفتمان سنتی دوره‌ی قاجار بوده است. زنان فعال این دوره خواستار دستیابی به حقوق زنان به عنوان نیمی از جامعه بودند. مقاومت زنان به مثابه یک گفتمان، به دنبال تغییر تفکر اجتماعی مردان و زنان است و خردهگفتمان‌هایی را نیز در دل خود دارد. این خردهگفتمان‌ها درصدد تولید گزارههایی هستند که نظم گفتمانی مردسالار را با چالش روبه‌رو کنند. واژگان کلیدی : گفتمان، تحلیل گفتمان، دیرینهشناسی، مشروطیت، مقاومت،گفتمان زنان.
ابتدای صفحه